Ter inleiding op de Duurzame Top 20: Een moeder verklaart het belang van biologisch voedsel. Sandra Steingraber | 70 oktober 2004 issue Bijna twintig jaar lang zwierf ik over de wereld als bioloog. Ik onderzocht de wisselwerking tussen allerlei organismen en hun natuurlijke omgeving in de regenwouden van Costa Rica, de woestijnen van Sudan, riviertjes in Mexico en pijnboombossen in Minnesota in de Verenigde Staten. Ik sliep in tenten, slaapzalen, boerderijen en hutjes. Ik stond soms ’s ochtends al om vier uur ergens op een vliegveld en kwam altijd en overal geld te kort. Mijn veldonderzoek beperkt zich tegenwoordig tot het vogelhuisje in de achtertuin. Ik leer mijn 4-jarige dochter Faith, die mijn beduimelde vogelgids heeft gekregen, de verschillende vogelgeluiden. Ik fluister hun namen tegen mijn zoon Elijah als ik hem de borst geef in de schommelstoel naast het raam dat uitkijkt op de tuin. En als we allemaal liggen te slapen in ons grote bed – terwijl één kind mijn haar vasthoudt en het andere overdwars op mijn buik ligt – voel ik mij meer dan ooit verbonden met mijn omgeving. Ik dien als voedselbron, veilige haven en zachte plek om te slapen. Ik ben zelf een ecosysteem geworden.