Terwijl ik dit schrijf, onder het genot van een glas Château Marquis D\'Alesme 1995, zit ik vreemd genoeg te janken. Het ligt niet aan de wijn. Andre Wolf | 38 mei/juni 2001 issue Hoewel deze Margaux nog makkelijk een paar jaar kan liggen, is hij ook nu perfect, rond, diep en bevredigend, een wijn die in je ziel trekt, zoals een mooi lied. Nee, ik jank omdat ik de laatste maanden te vaak beelden heb gezien van dode dieren, klaar om vernietigd te worden. Stapels koeien en schapen, opgetild door de grijparmen van graafmachines. Koeien die worden verbrand. Schapen die van ellende sterven in de modder. Ik ken de cijfers niet, en wil ze ook niet weten. De cijfers veranderen voor mij niets aan ons wereldwijd gebrek aan medeleven en verantwoordelijkheid. Al meer dan twintig jaar ben ik vegetariër. Toch jank ik. Want ik ben niet zonder schuld. Twintig jaar lang heb ik geroepen dat ik geen morele discussie wil voeren over het wel of niet eten van vlees. Twintig jaar lang heb ik gezegd: het gaat me om de kwaliteit van het eten. Mijn eten moet goed zijn, zo goed als de wijn die ik nu drink. Ik wil