Eigen verantwoordelijkheid is de kern van gezondheid. Jurriaan Kamp | 17 november/december 1997 issue In 1973 staakten de artsen in Israël gedurende een maand; in die maand daalde het sterftecijfer met 50 procent. Een paar jaar later zorgde een artsenstaking van twee maanden in Bogota, de hoofdstad van Columbia, voor een daling van het sterftecijfer met 35 procent. En tijdens een \'langzaamaan-actie\' van doktoren in Los Angeles - in protest tegen de sterke stijging van de premies voor aansprakelijkheidsverzekeringen -liep het aantal sterfgevallen met 18 procent terug. Toen de artsen weer volledig aan het werk gingen, bereikte het sterftecijfer onmiddellijk het oude niveau. 1,2 miljoen Britten belanden jaarlijks in een ziekenhuis als gevolg van een verkeerde medische handelingen. In de Verenigde Staten - waar jaarlijks 40.000 mensen worden doodgeschoten - is de kans niettemin driemaal groter datje wordt \'vermoord\' door een arts dan door een pistool. En elk jaar sterven er aanzienlijk meer mensen als gevolg van een infectie die zij oplopen in een ziekenhuis dan als gevolg van verkeersongevallen. De Amerikaanse cultuurcriticus Ivan Illich schreef het al meer dan twintig jaar geleden: de gezondheidszorg is een bedreiging voor de gezondheid geworden. Maar dat is nog steeds niet het gangbare