Waarom minder ademen astmapatiënten meer lucht geeft. Rob Soetenhorst | 21 juli/augustus 1998 issue \'S NACHTS IS HET HET ERGSTE. Rechtop in je bed, piepend en hijgend op zoek naar lucht. Liggen kan niet, ontspannen evenmin en zitten biedt geen oplossing. Je probeert je adem te beheersen, niemand wakker te maken. Vergeefse illusie, astma maakt je heel alleen tijdens een aanval, als volwassene en als kind. ASTMA GRIJPT STEEDS meer om zich heen. In Nederland lijdt tenminste één op de tien kinderen aan astma. Onder de Amerikaanse kinderen is dat dertien procent en onder de Australische jeugd zelfs dertig procent. ASTMAPATIËNTEN DENKEN dat je, als je het benauwd hebt, dieper en vaker moet ademhalen. Daar klampen ze zich aan vast in benauwde buien. Maar als je al snel ademhaalt, leidt het pogen meer adem te krijgen gemakkelijk tot hyperventilatie. Medicijnen inhaleren helpt, maar regelmatig gebruik daarvan gaat met bijverschijnselen gepaard. \'GEEF CARAPATIËNTEN MEER LUCHT\', luidt de wervende leus van het Astmafonds. Maar juist minder lucht blijkt verlichting te geven. Mothering (maart/april 1998) beschrijft een Russische methode van ademhalen die het gebruik van inhalatoren voor negentig procent overbodig maakt. De methode - het zogenaamde eucapnisch ademen - werd in 1980 voor