Met de hoed in de hand

Mensen zijn lief. Dat was de conclusie van mijn vriend die terugkwam van zijn reis. In elf weken reed hij met een andere grote Hollandse jongen op de motor naar Mongolië. Ze werden bij mensen thuis uitgenodigd om te eten, te slapen, kregen hulp, proefden honing en ontvingen zelfs een tas boodschappen toen ze bij hun tentje zaten. Russische agenten wilden met ze op de foto en in Kazachstan trok iemand een halve dag uit om ze op weg te helpen met een E-sim.

Met de hoed in de hand, komt men door het ganse land reflecteerde een collega, toen ik haar vertelde over de conclusie van mijn vriends expeditie. Een prachtig spreekwoord, dat het belang benadrukt van vriendelijkheid en een respectvolle houding in de omgang met anderen. De sleutel tot vooruitgang. (In mijn ogen…)

Vriendelijk zijn. Een mooi uitgangspunt, een mooie manier van leven. Iets wat we voor kunnen leven, zodat anderen het naleven. Iets wat in kinderboeken, series, op school en op de sportclub mag worden uitgedragen. Vriendelijk zijn, aandacht hebben voor een ander, zorgen voor wat kwetsbaar is, zou vanzelfsprekend en normaal moeten zijn.

Ik zag op Instagram een populaire post met tips om gelukkig te zijn. (Kan ik helaas niet terugvinden) Een van die tips was: vertrouw niemand tot het tegendeel bewezen is. Ik zou dat willen omdraaien en aanraden iedereen te vertrouwen tot het tegendeel bewezen is. Dat maakt je wereldbeeld en je leven een stuk lichter. Als chaotisch mens krijg ik vaak mijn ‘vergeten’ spullen terug. ‘is dit jouw mobiel, tas of jas?’ Zelfs geld dat ik een paar jaar geleden – toen ik nog pinde – in de pinautomaat liet liggen werd achter me aangebracht.

Een vreemde vriendelijk tegemoet treden, voor een ander opkomen vergt vertrouwen. Vertrouwen in jezelf, in die ander en in de wereld om je heen. Dat probeer ik te doen, omdat ik dat wil, omdat ik dat heb meegekregen en omdat ik merk dat ik me daar prettig bij voel. Ik wil geen tralies voor mijn ramen, zoals een agent suggereerde na twee inbraken. Ik geloof niet in meer regeltjes, straffen en beperkingen.

Je kunt je in bochten wringen om dopjes aan flesjes vast te monteren en blikjesautomaten installeren, maar je kunt mensen ook bijbrengen dat we zuinig mogen zijn op onze leefomgeving. We kunnen bedelen verbieden, maar we kunnen ook zorgen dat iedereen te eten heeft, door het normaal te vinden voor elkaar te zorgen. We kunnen agressie op straat willen beperken met camera’s, avondklokken of strengere straffen, maar we kunnen elkaar ook leren dat we anderen niet aanranden, lastigvallen of slaan. Met de hoed in de hand, reis je niet alleen ver, het brengt je ook dichterbij.

Fook Hali, communicatieadviseur, verhalenmaker

Lees ook:

De LinkedIN-post van Humanistisch over Deugen en taal.

Artikel op missiementaal.com: Vertrouwen versterkt levensgeluk