SunDaily: W(h)inkelen

Onlangs kwamen twee vrienden bij ons thuis eten. Het werd een warm gesprek waarbij ze op een gegeven moment vertelden over hun ‘kom-uit-je-comfortzone-show’ die ze geregeld opvoeren: iets kleins durven doen omdat het je plezier brengt en het kind in jou wakker maakt. Ook al weet je dat andere mensen raar zullen kijken.

Het idee prikkelde me wel. Het maakte het kind in mij wakker. En toch… zou ik het aandurven om het écht te doen?

Op een ochtend – het is nog vroeg – ga ik naar de supermarkt. Het is een buurtsupermarkt waar ik normaal gesproken niet kom. Ik moet dus even zoeken waar de koffie staat. Zo kom ik in een gang en op de grond zie ik een hinkelspel met gele, groene en rode tegels. Van 1 tot 10.

Het is verleidelijk. Twee stemmetjes in mijn hoofd boksen tegen elkaar op:

‘Ja, moet je doen!’

‘Nee, echt niet, je gaat je belachelijk maken.’

‘Niks van aantrekken! Je hebt er zin in. Ik voel het.’

De winkel is zo goed als leeg. Ik voel het kind in mij naar boven komen. Ik geef de stemmetjes niet langer de kans om iets te zeggen en hinkel van 1 tot 10. Wat voelt het goed! Ik heb het gewoon gedurfd: mijn eerste kom-ui-je-comfortzone-show. En niemand heeft het gezien… dacht ik. De gang mondde uit bij de kassa. ‘Zo, jij bent goed geluimd!’, hoor ik plots de kassierster naar mij roepen.

Als ik bij de kassa kom, wordt het een fijn, geamuseerd gesprek waarbij ze vertelt dat haar man ook zulke dingen zou doen, zich niks aantrekkend van wat andere mensen zouden zeggen. Dat het tegenwoordig allemaal zo serieus moet. En dat we het onszelf – met zo een kleine actie – een beetje luchtiger en vrolijker kunnen maken.

Bedoeld om kinderen in de supermarkt te boeien voor de rij met koekjes, heeft het hinkelspel ook het kind in mij en volgens mij ook het kind in de kassierster blij gemaakt.

Elke Leyman, co-founder bij Re-story

Dit is de achtste column uit de nieuwe reeks getiteld ‘SunDaily’: korte verhalen van mensen die anderen inspireren met een zondagsverhaal.