Nederlands waardevolste exportproduct

De vrijhandel binnen de EU en de vele handelsverdragen tussen landen onderling hebben ervoor gezorgd dat voedsel eenvoudig en goedkoop overal naartoe kan worden geëxporteerd. Dit heeft gezorgd voor een bloeiende handel, ontwikkeling van veel nieuwe producten en maakt het mogelijk om welvaart beter te verspreiden. Nu steeds duidelijker wordt wat voor problemen deze vrije handel in voedsel met zich meebrengt, gaan er stemmen op voor het consumeren van lokaal geproduceerd voedsel.

Het klinkt misschien hypocriet om te argumenteren voor lokaal geproduceerd voedsel in een land met veel tuinbouw dat ook veel voedsel exporteert, maar dat hoeft niet zo te zijn. Met de vele economische voordelen van globale handel in voedingsmiddelen zijn er ook problemen gekomen. Denk aan de vervuiling door het vele vervoer, kleine boeren en ondernemers die failliet gaan en de monoculturen die ontstaan in de landbouw. Door meer lokaal voedsel te consumeren kunnen veel van deze problemen vermeden worden.

In Nederland wordt genoeg voedsel geproduceerd om de gehele Nederlandse bevolking te voeden. Door dit te consumeren worden transportkosten en nevenschade omlaag gebracht. Bovendien weten we zeker dat de producten voldoen aan de Nederlandse wetgeving, iets wat bij geïmporteerde voedingsmiddelen niet altijd het geval is.

Betere bescherming boeren

Met een wetgeving die lokale boeren beschermt kunnen kleine boeren wereldwijd beter beschermd worden. Op die manier hoeven ze niet de oneerlijke concurrentie met grote westerse producenten aan te gaan. Landbouw is in veel landen een van de weinige bronnen van inkomsten en moet daarom gestimuleerd worden. Dit kan worden gedaan door kennis te delen die de kleine boeren vooruithelpt.

Kennis als exportproduct

Deze kennis is volop voorhanden in westerse landen. Kennis is wat moet worden geëxporteerd naar arme landen zodat de kleine boeren hun productie kunnen verhogen en verbeteren. De Universiteit van Wageningen is hiervan een goed voorbeeld. De universiteit krijgt steeds meer internationale studenten die de opgedane kennis meenemen naar hun land van oorsprong. Iemand die op de goede weg is, is Simon Groot. We schreven al eerder over deze Nederlandse ondernemer die zijn kennis gebruikt om de landbouw in Aziatische en Afrikaanse landen te verbeteren.