Door Emmy Bakker Ik ontmoette Wam Kat in 1999, in Sittard. Hij had daar een Europees jongerenplatform (EYFA) opgericht, dat bedreigde bossen beschermde, duurzame energie promootte en optimistische mensen met idealen samenbracht. Wam zei nooit nee tegen een idee. Wie een actie wilde organiseren, kon altijd op zijn steun rekenen, zelfs als daar geen geld voor leek te zijn. Wams motto was: we vinden wel een manier om ergens financiële steun te krijgen. Met deze instelling weet hij steeds weer mensen te verrassen. Wam was in 1981 medeoprichter van de mobiele Rampenplankeuken, die bijvoorbeeld tijdens protesten bij de kerncentrale Dodewaard voor duizenden activisten eten verzorgde. In het door oorlog geteisterde voormalige Joegoslavië was hij acht jaar vredesactivist. Tegenwoordig werkt Wam aan de Fläming Kitchen, een internationale mobiele keuken die bij allerlei protesten voor maaltijden zorgt. In 2008 schreef hij een vegetarisch receptenboek Rezepte zur 24 Kulinarischen Weltverbesserung. Daarin zette hij de relatie uiteen tussen eten en politiek. Het is in het Duits verschenen, want na Bosnië streek hij neer in een voormalig Oost-Duits dorp, waar hij woont en werkt. Wam is een van de meest bijzondere mensen die ik ken. Hij is een eeuwige optimist, wat er ook gebeurt. Wam