Hier komt jouw empathisch vermogen vandaan

Hoe groot is jouw empathisch vermogen? En hoe komt het dat we hierin zoveel van elkaar kunnen verschillen? Een nieuwe studie wijst uit dat jij jouw mate van empathie voor een gedeelte niet zelf in de hand hebt.

Een studie van de Universiteit van Cambridge wijst uit dat empathie niet alleen een gevolg is van onze opvoeding en ervaring, maar ook deels wordt bepaald door onze genen.

Cognitieve en affectieve empathie

Empathie bestaat uit cognitieve empathie en affectieve empathie. Met cognitieve empathie bedoelen we het vermogen om iemands gedachten en gevoelens te herkennen. Affectieve empathie is ons vermogen om hier met een passende emotie op te reageren. Eerder onderzoek toonde aan dat sommigen empathischer zijn dan anderen.

Vijftien jaar geleden ontwikkelde een team wetenschappers aan de Universiteit van Cambridge de Empathy Quotient (EQ). Dit is een korte zelfrapportage van empathie waarbij cognitieve en affectieve empathie wordt gemeten. Hetzelfde team wetenschappers deed recent een nieuwe, grootschalige genetische studie over empathie. Deelnemers aan het onderzoek ondergingen de EQ-test en verstrekten een speekselmonster voor genetische analyse.

Drie belangrijke resultaten

Uit dit onderzoek blijkt dat ons empathisch gedrag voor een tiende te danken is aan genetische factoren. Ook wijst de studie uit dat vrouwen gemiddeld empathischer zijn dan mannen. Dit hangt niet samen met ons DNA, omdat er geen verschillen zijn in de genen die bijdragen aan empathie bij mannen en vrouwen. Een ander onderzoeksresultaat geeft aan dat genetische varianten die geassocieerd worden met minder empathie ook geassocieerd zijn met een hoger risico op autisme.

‘Dit is een belangrijke stap in het begrijpen van de bescheiden maar belangrijke rol die genetica speelt in empathie. Onthoud dat slechts een tiende van individuele verschillen in empathie toe te schrijven is aan genetica. Het is even belangrijk de niet-genetische factoren te begrijpen die de andere 90 procent verklaren’, vertelt Varun Warrier, onderzoeker aan Cambridge Neuroscience

Simon Baron-Cohen, Professor ontwikkelingspsychopathologie, deelt de mening van Warrier. Hij voegt hieraan toe dat de ontdekking ons helpt begrijpen waarom we als mensen verschillen in empathie. Dit kan bijdragen aan het begrijpen van autisten, die moeite hebben om gedachten en gevoelens van een ander voor te stellen.

De volgende stap

Hoewel de studie aantoont welke rol genen hebben in empathie, zijn de specifieke genen die hierbij betrokken zijn nog niet geïdentificeerd. Volgens Thomas Bourgeron die als professor verbonden is aan het Instituur Pasteur en als een autoriteit op het gebied van autisme wordt gezien, is de volgende stap helder.  De bevindingen repliceren om vervolgens de precieze biologische routes met individuele verschillen in empathie te bepalen.