Linda kampt al jaren met psychische klachten. In 2003 verloor ze haar baan als juridisch secretaresse na een langdurige burn-out en depressie. Haar psychiater schreef haar gesprekstherapie en medicatie voor. De gesprekken steunden Linda – een vrouw van 51 uit de provincie Groningen die niet met haar achternaam in dit artikel wil worden genoemd – maar de medicijnen zorgden voor bijwerkingen. Ze werd ‘tonnetjerond’, zegt ze zelf, en slaperig. Bovendien verlichtten de gesprekken met haar therapeut haar vaak slechts tijdelijk. ‘Als ik eenmaal thuis was, zakte het goede gevoel langzaamaan weer weg.’ Ze bleef somber en het lukte haar niet goed de draad van haar leven weer op te pakken. In een poging wat rust te vinden, probeerde ze eens reiki en yoga. Toen Linda opbiechtte dat ze zich aangetrokken voelde tot alternatieve therapievormen, werd ze doorverwezen naar Lentis in Groningen, een instelling voor integrale psychiatrie. ‘Daar wilde de psychiater van alles van me weten’, zegt ze. Basale dingen (wat ze op een dag at, hoe vaak ze aan sport deed), maar ook persoonlijke zaken (hoe en hoe vaak ze zich ontspande, welke hobby’s en interesses ze had). Linda kreeg vervolgens, naast reguliere therapie, op elk levensterrein aanbevelingen en tips.