Competitiedrang zorgt er vaak voor dat je juist minder goed gaat presteren. Je hebt er meer aan om je op jezelf te richten in plaats van op anderen.Vorig jaar had ik een goed voornemen, dat achteraf gezien tegelijk vaag en veel te hoogdravend was. Mijn voornemen luidde: ‘overal beter in worden’. De achterliggende theorie was dat ik in mijn jaren als twintiger een beetje had gelanterfanten te gemakkelijk had gekozen voor een korte werkweek en luie zondagochtenden. Nu werd het tijd om volwassen te doen, sprak ik tegen mezelf. In de praktijk was het heel eenvoudig. Ik kwam vroeg op mijn werk en vertrok pas laat. Ook hield ik mijn collega’s goed in de gaten, om te zorgen dat ze me niet voorbijstreefden. Als ik met mijn beste vriendin ging hardlopen, trok ik altijd nog een paar rondjes om het park als ze naar huis was gegaan, hoe moe ik ook was. En het was afgelopen met de goedkope wijn en diepvriespizza, die ik mijn vrienden voorschotelde als ze langskwamen. Nu overdonderde ik mijn gasten met zelfgemaakte ceviche, een heerlijke schotel van rauwe vis, plus een zorgvuldig geselecteerde prosecco ernaast. Een half jaar later was ik best trots op mezelf: