Manon Wortel | 132 december 2010 issue Joyce Schroder Ik heb Joyce Schröder leren kennen toen ik een van haar woestijnreizen meemaakte: vijf tot negen dagen lang, zittend op een kameel de prachtige Sinaï ervaren en los kunnen komen van alles wat niet belangrijk is. Zo heb ik Joyce, organisator van de woestijnreizen van Desert Joy, leren kennen als een ontzettend hartelijke vrouw, volop spiritueel en met beide benen stevig op de grond. Tel daarbij op haar Rotterdamse accent, dat zelfs in haar Arabisch doorklinkt, en haar schaterlach en je krijgt een aanstekelijk enthousiasme dat uitstraalt naar iedereen. Joyce heeft bovendien een manier gevonden om de omgeving te verbeteren waarin zij een deel van het jaar woont. Als oprichtster van Stichting Dalèl zet ze zich in voor het verbeteren van het leven van kamelen en bedoeïenen in de Sinaïwoestijn in Egypte. Ze biedt praktische ondersteuning: kamelen met goede eigenaren die weinig geld hebben, krijgen extra voer; worden kamelen zwaar verwaarloosd, dan kijkt ze of die overgekocht kunnen worden; ze reist mee met de plaatselijke \'kamelendokter\' om kennis over behandelmethodes op schrift te stellen; ze leert de bedoeïenen over bachbloesems en andere alternatieve geneeswijzen die helpen in de verzorging van de