In een voormalige fotorolletjesfabriek wordt hard gewerkt om de energiemarkt te ontregelen. Mark Stevenson | 134 maart 2011 Therese Jordan, Konarka\'s hoofd van business development, bekijkt het doorzichtige power plastic, dat onder meer wordt gebruikt in bushokjes in San Francisco Konarka Veel dingen spreken in het voordeel van Tracy Wemett. Ze offert haar vrije tijd op om kansarme tieners een handje te helpen, ze organiseert voedselinzamelingen voor daklozen en werft donaties voor een weeshuis in Kenia. Ze is ook goed in haar werk: publiciteit. Maar haar vaardigheden als chauffeur zijn de beroerdste die ik ooit heb meegemaakt. ‘We zijn er bijna’, zegt ze alvorens met bloedstollende vaart een bocht te nemen, terwijl ze een sms verstuurt. Ik doe het stilletjes in mijn broek. Dat ‘er’ kan in dit geval net zo goed het hiernamaals betekenen. Nooit in mijn leven ben ik zó blij geweest om een fabrieksgebouw te zien. Wemett springt uit haar autostoel. ‘Ik vind het heerlijk om hier te komen’, zegt ze tegen me, terwijl ik aarzelend het asfalt betreed, genietend van het feit dat het volkomen stil blijft liggen. ‘Alles in orde? Moet je naar de wc?’ Aan de buitenkant is dit karakterloze bouwsel op een industrieterrein