Zonder wildernis kan ik niet leven

Thomas van Slobbe 130 oktober 20102010
Verlies jezelf in de wildernis en ontdek een ander, veel groter zelf. Thomas van Slobbe | 130 oktober 2010 issue Het gazon was gladge-schoren, het bankje groen gelakt. De geparkeerde auto’s, nog geen meter achter me, stonden keurig in het gelid en de zon scheen als op een ansichtkaart uit verre landen. Een warme, windstille dag; het rimpelloze -water in de vijver spiegelde de huizen aan de overkant. Ik had mijn schoudertas vol paperassen naast me op de grond gezet en at een boterham. Naast mij, één bankje verderop, zaten twee bouwvakkers. Ieder een beker koffie in de hand. Afgezien van hen en de constante stroom langsrijdende automobilisten waren er verder geen mensen in de buurt. En opeens was daar het woeste oog. Ik schrok ervan. Een rond, groen gespikkeld oog staarde me woedend aan. Een gitzwarte pupil. Meedogenloos. Koud. Het leidde tot een confrontatie waarop ik niet was voorbereid, want ik keek terug — wat kon ik anders doen? — en voelde me gevangen in een hypnotiserende intensiteit. Zelfs hier, hartje stad, in dit saaie plantsoen, kreeg de wildheid me te pakken. Het duurde even voor ik doorhad dat het een kikker was, die mij zat aan te staren.

Het volledige artikel lezen?

Geen abonnee, maar wil je wel artikelen lezen? Geen probleem. Je kunt losse artikelen kopen via Uhmi. Uhmi is een nieuwe manier om snel en veilig te betalen voor artikelen en direct verder te lezen. Probeer het nu uit en krijg een euro gratis.

Lees met Uhmi voor €0,50 Word Abonnee Log in

Thomas van Slobbe

Meer over Thomas van Slobbe >

Reacties

Geef een reactie