Om je dromen waar te maken, moet je grenzen kunnen stellen. En je daaraan houden. Editors | 39 juli/augustus 2001 issue Als je je erop toelegt dat werk te doen dat je met hart en ziel wilt doen, is \'nee\' zeggen een van de belangrijkste dingen om te leren. De meesten van ons zijn er niet bepaald gek op, maar als je geen grenzen stelt, zul je veel dromen nooit waar kunnen maken. Ik leerde dat uit de eerste hand, toen ik fictie begon te schrijven. Ik had toen maar weinig tijd, met lange tussenpozen, om te schrijven. Concentratie was dus geboden. Ik was echter net ingetrokken bij de man met wie ik kort daarop zou trouwen en een paar essentiële grenzen lagen nog open. Telkens als ik ging zitten om te schrijven, onderbrak hij me. \'Sorry dat ik je stoor,\' zei hij dan, \'maar schrijf je nu pannekoek of pannenkoek?\' Dan sprong ik op, de hulpvaardigheid zelve, en voorzag hem meteen van het antwoord. Maar wanneer ik weer aan het werk toog, had ik er geen flauw benul meer van waar ik was gebleven of waarover ik wilde schrijven. Zo ging het een tijdje door, tot het onvermijdelijke gebeurde: