Jurriaan Kamp | 134 maart 2011 issue Jurriaan Kamp Een Amerikaanse abonnee van Ode liep op mij af op een conferentie: ‘Weet je wat ik zo geweldig vind aan jullie tijdschrift?’ Ik keek hem vragend aan. ‘Het heeft zo’n duidelijk Europese uitstraling. Het is geen Amerikaans blad. Dat vind ik zo verfrissend.’ Het is een reactie die we vaker krijgen in de Verenigde Staten. In Nederland hoor ik wel eens een ander geluid: ‘Ode moet minder Amerikaans worden’, klinkt het dan. De reacties illustreren voor mij dat we goed slagen in het verwezenlijken van onze missie. Vaak tegen de adviezen van ervaren marketingdeskundigen in, is Ode nooit een tijdschrift geworden dat is gebonden aan geografische grenzen. We berichten in Ode over de mensen, initiatieven en ideeën die de wereld vooruit helpen. Als het meest inspirerende voorbeeld van de integratie van moderne Westerse geneeskunde en van oude, alternatieve geneeswijzen zich afspeelt in een ziekenhuis in Sydney, dan brengen we dát verhaal en niet een verslag van een minder goed voorbeeld in een ziekenhuis dat om de hoek van ons redactiekantoor staat. Het gaat in Ode om de kwaliteit van het idee, niet om de locatie. En dus is Ode, vrij naar