Er is in het onderwijs en daarbuiten steeds minder ruimte voor spel, stelt professor dr. Rob Martens. Hij houdt een pleidooi tegen de doorgeslagen neiging tot meten en presteren en legt uit waarom zowel scholieren als volwassenen spel zo hard nodig hebben. DOOR: ROB MARTENS In het onderwijs in Nederland lijkt stilletjes een revolutie begonnen. Zo pleit minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) Robbert Dijkgraaf voor onderwijs met meer speelruimte en minder druk; voor onderwijs dat niet functioneert als afvalrace, voor minder in hoog en laag verdelen en meer speelruimte voor jonge mensen om zich te ontplooien, fouten te kunnen maken en te ontdekken wat ze echt willen. Deze gewijzigde kijk wordt versterkt door groeiende zorgen over jonge mensen. Als ik lezingen geef over motivatie in het onderwijs vraag ik aan de toehoorders of ze iemand kennen op een middelbare school, met depressie, faalangst of gedragsproblemen. Tot verbijstering van het publiek, en ook steeds weer van mijzelf, zie je dan bijna alle handen omhooggaan. Het Trimbos-instituut kwam met verontrustende cijfers: het aantal kinderen met psychische aandoeningen blijft groeien en een meerderheid van de jonge vrouwen heeft psychische klachten. Ongeveer één op de drie jonge mensen stevent af op een