Jurriaan Kamp | 131 november 2010 issue Jurriaan Kamp, Editor-in-Chief. Foto: Dean Bentley Onlangs ging ik met onze vijftienjarige zoon Wali naar de nieuwe film Wall Street: Money Never Sleeps, een vervolg op de eerste Wall Street, eveneens van Oliver Stone, die in 1987 verscheen. Destijds ging het vooral over handel met voorkennis en over junk bonds, de uiterst risicovolle leningen waarmee in de jaren tachtig bedrijven werden gekocht en vervolgens niet zelden om zeep geholpen. Voor dat vergrijp gaat Michael Douglas, die aandelendealer Gordon Gekko speelt, de gevangenis in. De nieuwe film parafraseert de val van Lehman Brothers en de rol van Goldman Sachs als een financier die op miraculeuze wijze aan alle kanten van elke deal een graantje meepikt. Douglas is vrijgelaten en speelt de onverbeterlijke handelaar, die waar mogelijk zijn kansen blijft grijpen. Het is een boeiende film, maar toen we de bioscoopzaal uitliepen, vroeg Wali: ‘Waar ging het nou over?’. En dat was precies de juiste vraag. We hadden bijna twee uur gekeken naar intriges rond financiële deals, flitsende aandelenkoersen, crisisgesprekken, bezorgde politici… – maar het is nauwelijks na te vertellen wat er allemaal speelde. Daarmee illustreert Stone de financiële werkelijkheid op treffende wijze. Het is