Het is nooit leuk om verbeterd te worden, op je vingers getikt, terwijl je écht dacht iets zinnigs te verkondingen. Wat als ik je vertel dat we het nog veel vaker mis hebben dan we denken, maar dat dit niet aan ons ligt? Niet aan mij in ieder geval. DOOR: SARA KEE Als tiener had ik er een handje van stellige beweringen te doen. Als twintiger ook. Wanneer ik dat deed, ging het niet per se over zaken die van groot belang waren. Zo herinner ik me een zonnige dag in het park waar ik mijn vrienden bezwoer dat er jaarlijks 150 mensen om het leven komen door vallende kokosnoten. Levensgevaarlijk die dingen, je kon nog beter een leeuw tegenkomen. ‘Waar heb je dat vandaan?’ vroeg iemand. Geen ongebruikelijke vraag als je een boude bewering doet, doch reuze irritant want hoewel ik ergens over die kokosnoten gehoord of gelezen moest hebben, was ik vergeten waar. Maar dat ging ik natuurlijk niet zeggen. Gelukkig had ik een strategie voor lastige vragen: nog stelliger van leer trekken. ‘In elke natuurdocumentaire hoor je over die kokosnoten.’ ‘David Attenborough himself heeft bijna door eentje het leven gelaten.’ Meestal werkte deze strategie en als het