Ten behoeve van de toekomst moeten we onszelf bevrijden, van onze achternaam en van ons verleden. Lisette Thooft | 138 juli/augustus 2011 Illustratie: Tessa Posthuma De Boer Laatst kwam ik op een feestje iemand tegen zonder achternaam. Het was een vrouw uit Indonesië en daar, zo vertelde ze, hebben wel meer mensen alleen een voornaam, of een paar voornamen. Ook in haar paspoort stond alleen een voornaam vermeld. Ze had haar man bij zich, die vrolijk riep dat ze zijn achternaam wel mocht hebben, maar die wilde ze niet. Ja, het was weleens ingewikkeld, gaf ze toe, maar eigenlijk alleen als andere mensen moeilijk gingen doen. Zij had er zelf geen problemen mee, want ze was gewoon wie ze was. Wat een wonderlijk idee, om geen achternaam te hebben. Zou je dan ook minder vastzitten aan je familie, minder last hebben van een benauwende of beschamende familiegeschiedenis? Lisette Thooft is journalist, spreker, mythosoof en auteur van De onverzadigbare vrouw (en de afwezige man) en Spiritueel door de overgang dat eind juni verschijnt bij uitgeverij Ten Have. Elke maand als eerste de column van Lisette Thooft lezen? neem nu een proefabonnement op Ode. Meer artikelen van Lisette Thooft: Je bent hoe