Ton Maas | 119 september 2009 issue Het tweede album van Rupa & the April -Fishes (zie het artikel op pagina 26), gaat verder op de weg die ze hebben ingeslagen met Extraordinary Rendition . Hoe serieus de aangesneden kwesties ook zijn – immigratie, tolerantie, integratie – de toon is immer vrolijk, met een knipoog naar de gloriedagen van het circus. Het Spaans waarin de meeste nummers zijn geschreven, is niet de officiële versie, maar een hutspot van -dialecten uit vrijwel geheel Latijns-Amerika. Het is de taal die Rupa Marya zich spelenderwijs eigen maakte in de overwegend Spaanstalige immigrantenwijk in San Francisco waar ze woont en werkt. Spelen met taal is Marya’s tweede natuur geworden sinds ze als kleuter op straat – in Amerika, maar ook in India en Frankrijk, waar ze heeft gewoond – moest communiceren met leeftijdgenoten die ze niet kon verstaan. Het klankpalet van de April Fishes doet eigenlijk nog het meest denken aan een klezmerorkestje, met naast drums, bas, gitaar en accordeon mondgeblazen vuurwerk uit trompet en klarinet. Maar er klinken ook onmiskenbaar Mexicaanse mariachigeluiden, flarden Indiase muziek en Franse musette in door. Este Mundo gaat wat meer up-tempo van start dan zijn voorganger, waardoor de