Over vrijheid en de verantwoordelijkheid die daarmee gepaard gaat, is éminence grise Jan Terlouw meer dan stellig: we moeten er dringend beter mee omgaan. De kans dat onze kinderen het anders minder goed zullen hebben dan wij is groot. Groter dan ooit. Er is echter hoop – als we maar echt willen. Als kind groeide hij op in de oorlogsjaren (‘van de tweede wereldoorlog, niet van de eerste, hoor’) en hij heeft de planeet drastisch zien veranderen in de afgelopen achtentachtig jaar. Vrijheid associeert Terlouw in eerste instantie met bevrijding van oorlog, en met vrede. Nog jaarlijks wordt hij uitgenodigd om ergens in het land op 4 of 5 mei een toespraak te houden en dat doet hij met overtuiging. Al snel duikt de naam van politiek filosoof Montesquieu op, die hij vrij citeert: ‘Echte vrijheid is: de vrijheid om te kunnen doen wat je moet doen. Oftewel: de vrijheid om je geweten te volgen.’ Dit motto praktiseert Terlouw tot op de dag van vandaag, zo blijkt uit ons gesprek. In zijn werkzame periode als natuurkundige en wiskundige, en later als politiek leider van D66, was hij zich al bewust van de morele plicht die hij als frontrunner heeft om