Oogsten in de beschaving is een boeiende opgave. De afgelopen tijd dwarrelden namen en titels in grote getale over de Ode-burelen. We genoten van uw dagelijkse inzendingen en het viel ons op, dat u uit de immense hoeveelheid regelmatig dezelfde favorieten voordroeg. We vonden inspiratie in - ons - onbekende werken, die we opzochten om te ontdekken dat ook wij door hun toon of inhoud werden geraakt. Jurriaan Kamp | 24 januari/februari 1999 issue Daarnaast organiseerden we een aantal \'Oogst-diners\' met \'cultuurwatchers\' om van hen te horen wat de bakens van onze beschaving zijn. Het uiteindelijke resultaat van onze zoektocht vindt u vanaf pagina… Zo\'n reeks van grote werken - u treft gelukkig ook enkele niet zo bekende parels aan - heeft iets overweldigends. Het zijn vaak historische documenten, die ook vandaag nog betekenis geven aan vele levens. Dat is natuurlijk mooi en goed, maar de afgelopen weken bekroop mij ook een paar maal het gevoel, dat de westerse beschaving zijn vormen niet los kan laten. Ik dacht aan indianen die dagen of zelfs weken werken aan uiterst verfijnde tekeningen - kunstwerken - in het zand om ze vervolgens uit te wissen: het werk is de ervaring, niet het resultaat.