Voorwoord Roland Pluut: Gelijk

Met verwondering heb ik de ontwikkelingen in de wereld gadegeslagen. Een wereld die, op basis van de verschillende culturen, overal anders omgaat met een gezamelijk probleem. Van totale lockdown tot ‘laat nog even gaan’. Midden in de trend van globalisering sluiten landen de grenzen alsof een virus een paspoort heeft.

Hier, in onze poldercocon van stroopwafels, boerenkool en stoemp, hebben wij met onze noordelijke nuchterheid en bourgondische zuidelijkheid, op geheel eigen wijze weerstand geboden aan de verstoring van het normaal. Van alles ging op slot of is nog steeds gesloten, paniekvoetbal was het enige voetbal dat nog over bleef. Met een verbazingwekkende gelatenheid lieten we leiders dit alles bepalen.

Leiderschap en richting lijken gefocust op de korte termijn. Stap voor stap naar een onbekende lange termijn. Dan ligt het voor de hand om te vertrouwen op de ‘deskundigen’. Maar wie is deskundig? Gaan we af op titels en functies? Laten we de andersdenkenden toe als deskundig? Is er kennisdiversiteit?

Goede leiders overzien het geheel aan mogelijkheden, de kracht van verschillend zijn en denken. Zij luisteren naar de voorhoede die hen voortstuwt. Het boegbeeld is er, inderdaad, voor het beeld. Goed leiderschap komt feitelijk uit de groep. En stelt op z’n beurt de juiste groep deskundigen samen. Een groep die divers is in denken, dus niet de groep gelijkgestemde medici die als het ware al vanaf dezelfde kleuterschool hetzelfde kunstje hebben geleerd.

Juist in het leren van deze blunders ligt de mooiste kans op verbetering. Het volgende voorzienbare knelpunt komt eraan. Steeds meer mensen zien de absurditeit. Stellen de vraag: draagvlak voor de 1,5 meter samenleving? Hoe gaat dat zijn als straks 40 procent al immuun is? Leiderschap voorziet wat komen gaat. Bereidt de mensen voor en zorgt voor draagvlak.

Bij de kassa hoor ik een klant tegen de hem bekende kassière bemoedigend zeggen: ‘Je doet het geweldig meid, je hebt een vitaal beroep, hou vol!’ Zij antwoordt: ‘Weet je wie ik geweldig vind? Onze leiders. Die doen het allemaal toch maar goed!’

Laten we optimistisch zijn en hopen dat de kassière het gelijk aan haar zijde heeft. Ik zou het jammer vinden om de titel van dit tijdschrift te moeten wijzigen.

Roland Pluut, uitgever
rp@theoptimist.nl

P.S. Over leiderschap en richting gesproken, dat is het themaonderwerp deze keer. Daarmee kijken we naar eigenschappen van vrouwen en mannen die we nodig hebben om de toekomst van een circulaire wereld vorm te geven. Ik verklap u: er is hoop!