151 november/december 2012 Het omslagthema van dit nummer is volharding: hoe toepasselijk voor een tijdschrift waarvan het voortbestaan en de vernieuwingsdrang een toonbeeld daarvan zijn. Ode werd in 1995 gelanceerd zonder marktonderzoek, reclamebudget of campagnestrategie, maar met een missie – en wel om de wereld vooruit te helpen. Kom daar maar eens om. Ode zou op zoek gaan naar nieuwe gedachten en experimenten die kleur geven aan de toekomst. Zo’n wens geef je niet zomaar op als de economie even in een dip zit. Het oprichten van Ode noemde Jurriaan Kamp onlangs ‘het meest naïeve moment van mijn leven’. Hij zei het met de juiste ironie om het publiek even aan het grinniken te krijgen. Maar ook met ruim voldoende besef over de zware, soms pijnlijke route die ons prachtblad aflegt om te blijven doen waarvoor het is opgezet: mensen inspireren met verrassende visies en voorbeelden. Want een droom druist soms in tegen trends, tegen heersende opvattingen, tegen economisch zwaar weer, misschien zelfs tegen beter weten in. Maar dat betekent niet dat dromen voor de nachtelijke uren zijn; dromen zijn er om gerealiseerd te worden. En dat betekent: doorgaan. Er zit nog iets ironisch aan de woorden van Jurriaan. Hij