Vrouwen zijn voorzichtig met het leven, omdat zij het leven maken Jurriaan Kamp | 80 oktober 2005 ‘Vrouwen hebben gevoelens. Dus... laten we het daarom maar overlaten aan de experts.’ Die kop zette de Indiase schrijfster Arundhati Roy onlangs cynisch boven een essay. Ze schreef het niet, maar bedoelde het wel: die experts zijn vrijwel altijd mannen. Het blijft vreemd, onjuist en onrechtvaardig dat de wereld die voor helft uit mannen en voor de helft uit vrouwen bestaat nog steeds grotendeels wordt bestuurd door mannen. Mannen en vrouwen zijn anders. De schrijfster en hoogleraar aan de universiteit van Philadelphia in de Verenigde Staten, Camille Paglia, biedt een boeiende verklaring voor het verschil in haar boek Het seksuele masker (1992). Mannen maken schilderijen, bouwen bruggen, stichten ondernemingen en bedrijven politiek met maar één doel: hun stempel op de wereld drukken, iets van blijvende betekenis achterlaten ter verzachting van de frustratie van het noodlottige, eindige leven. Het zijn pogingen om iets te bereiken dat de natuur de vrouw, aldus Paglia, vrijwel achteloos toewerpt: het baren van een kind als blijvende herinnering aan haar verblijf op aarde. Een kind is een teken van het eeuwige leven, van generaties die het leven doorgeven. En