New Orleans: Een verhaal van twee werelden Jurriaan Kamp | 81 november 2005 De beelden die we nu veel zien: Arme, vooral zwarte, mensen die met een trieste, verslagen blik in hun ogen naast een paar zakken met hun belangrijkste spullen zitten langs de weg, in een terminal van een vliegveld of in één of ander uit de nood geboren opvangcentrum. Waar? Hun ogen vertellen dat ze dat zelf nauwelijks weten. In elk geval: ver weg van huis. En wat hun eenvoudige onderkomen was, blijkt op een andere foto nu een ravage. Hun stad, de basis van hun bestaan, is gezonken. Nog meer beelden vertellen dat het lang zal duren voordat zij hun leven weer kunnen opbouwen. Nog meer verhalen berichten over veel verdriet, veel ellende en veel wanhoop. En zij doen beseffen dat zelfs een rijk en machtig land kwetsbaar is. New Orleans lijdt en – via de media – lijdt de wereld mee. De beelden die we nauwelijks zien: Nog armere mensen die met een dode blik in hun ogen te midden van puin en stof staren naar de levenloze lichamen van hun familieleden en naar wat eens hun huis of hun dorp was. Mensen die leven op