DOOR: IRA VAN EELEN Als u bedenkt dat we nu nog bezig zijn een idee zoals kweekvlees, dat in 1940 gedacht en uitgesproken werd, te verwezenlijken, maakt me dat nieuwsgierig naar het idee van nu dat al ergens wordt gedacht en misschien uitgesproken, maar nog ver van ons bed is. In het geval van voeding nog ver van ons bord. Maar is er dan nog wel een bord? Als u zoals ik opgevoed bent om alle vanzelfsprekendheden niet als vanzelfsprekend te beschouwen, weet u waarom het bord gekomen is en wat kan maken dat die weer verdwijnt. De voedselfuturisten van nu schetsen een toekomst met functionele persoonlijke voeding als pillen, poeders of dranken. Maatwerk, afgepast op wat we nodig hebben, zonder overconsumptie, schadelijke stoffen of afval. Is dat te ver van onze eettafel? Overigens: komt die daarmee ook ter discussie te staan? Wellicht is dat niet wat we nu willen, maar ontegenzeggelijk een oplossing voor veel van onze problemen. Los van die futuristische ideeën is er een leger aan creatief-wetenschappelijke voedseldenkers ontstaan, die oude technieken en nieuwe mogelijkheden combineren, waarmee ze de grootste industrie ter wereld, die van onze voeding, kunnen transformeren in ‘Kind Earth Tech’ voor op ons bord.