Verpleegkundige: ‘Blijf elkaar vooral vinden.’

In de nieuwste editie van The Optimist staat het thema ‘veerkracht’ centraal. We vroegen een aantal zorgmedewerkers hoe zij overeind blijven in drukke tijden.

In editie #202 van The Optimist komen vier ziekenhuismedewerkers aan het woord. In dit artikel spreken we een vijfde collega. Jorn Komduur (1992) is als verpleegkundige werkzaam op een COVID-unit van het St. Antonius ziekenhuis in Nieuwegein. ‘Mensen met corona komen meestal eerst bij de spoedeisende hulp terecht en als ze worden opgenomen gaan ze door naar een COVID-unit zoals die waar ik werkzaam ben. De meer kritieke patiënten komen bij onze unit vanwege ons longspecialisme. En sommigen van hen bij wie de situatie echt kritiek wordt gaan door naar de intensive care.’

Zelf corona

Jorn is in meerdere opzichten deskundig. Hij kreeg begin november corona en stak vervolgens het hele gezin aan. ‘Ik heb begin november dertien dagen in isolatie gezeten. Mijn vrouw heeft het ook gehad en onze kinderen van 1 en 3 jaar liepen te snotteren, maar iedereen is inmiddels weer hersteld. De klachten die ik had waren niet heel ernstig. Ik was wel erg moe en had last van spierpijn.’

Heeft deze ervaring zijn kijk op de pandemie veranderd? ‘Ik krijg best wel vaak de vraag, “hoe denk je erover?” Of vrienden die zeggen “Mijn moeder is niet gevaccineerd, vind je dat erg?” Het blijft je eigen keus of je je laat vaccineren, zeg ik dan. Natuurlijk is het verstandig om het te doen als je ouder en kwetsbaar bent.’

In de fuik

Wat hem veel zorgen baart is de informatieverstrekking en de manier waarop mensen hun eigen kennis samenstellen, vooral via social media. Hij roept in herinnering de uitzending van Arjen Lubach, waarin die liet zien hoe mensen in hun eigen informatiefuik zwemmen, om vervolgens door het algoritme in hun eigen bubbel te blijven. ‘Dat is jouw realiteit, zoals jij het ziet. Ik merk in mijn praktijk dat heel veel mensen die niet gevaccineerd zijn óf slecht voorgelicht óf hebben een andere perceptie van wat waar is. Die rijmt vaak niet met de realiteit waar ik in leef.’ Vooral jongeren halen hun informatie via social media of van hun smartphone, stelt hij vast. Bijna niemand van hen kijkt meer naar tv. Bovendien raken mensen coronamoe en verzadigd qua informatie. ‘Dat is soms lastig want je ziet dat mensen hun mening al hebben gevormd. Het is moeilijk om daar verandering in te brengen. Ik merk wel dat er meer besef komt als er in de naaste kring iemand wordt opgenomen en er iets ernstigs gebeurt’, aldus Jorn.

Ontwikkelingen

Vooral in het begin waren er veel vraagtekens, tijdens de eerste en de tweede golf. ‘We weten nu al veel meer, maar vorig jaar waren we echt aan het pionieren. We hadden zo’n pandemie nog nooit gezien.’ Hij vindt het opvallend dat op dit moment de kwetsbare ouderen of mensen met meer onderliggende problematiek, ondanks dat ze dubbel gevaccineerd zijn, toch in het ziekenhuis belanden. ‘Hun percentage is wel nog veel lager in verhouding tot ongevaccineerden, maar toch.’ Wat hem enigszins frustreert, is dat nieuwe medische ontwikkelingen pas veel later de werkvloer bereiken. Aan de andere kant gaan andere ontwikkelingen heel snel, door COVID. ‘Het thuiswerken is soms vervelend, maar daardoor is zeker op medisch gebied veel online content gegenereerd. Verpleegkundigen kunnen nu thuis hun opleiding volgen en hoeven daarvoor niet urenlang te reizen.’

Groter gat

Door wat er geroepen wordt in de media en door de wijze waarop het overheidsbeleid wordt gecommuniceerd, ziet hij dat het gat tussen wel- en niet-gevaccineerden groter wordt. ‘Een ziekenhuisteam is een reflectie van de maatschappij. De meeste collega’s zijn gevaccineerd, maar ik kan me voorstellen dat degenen die dat niet zijn zich steeds meer buitengesloten voelen. Ik merk dat we snel ons oordeel over de ander klaar hebben. Maar als iemand zijn eigen valide redenen heeft om zich niet te laten vaccineren, dan is dat iemands eigen keuze.’

Verplichte vaccinatie ziet hij niet zitten. ‘Ik heb vrienden die bewust niet gevaccineerd zijn. Die laten zich ook niet dwingen. Wat moet je dan tegen hun zeggen? Ik kan ze niet overtuigen of tegen hun zin over de streep trekken. En ook al schept het duidelijkheid als iedereen gevaccineerd zou zijn, dan nog denk ik niet dat dwang past.’

Veerkracht

Hoe blijft Jorn veerkrachtig? ‘Ik haal energie uit lekker sporten in de sportschool, ook al gaat die nu om vijf uur dicht. Dat is af en toe even puzzelen, maar het lukt. En ik heb een hele lieve vrouw die me bijstaat als ik thuiskom na een moeilijke casus. Bij haar kan ik mijn ei kwijt.’

Nog een opbeurende boodschap tot slot? ‘Ik denk dat we pas over een aantal jaren goed kunnen terugkijken op deze tijd, om te weten hoe we het hebben aangepakt. Tot die tijd zeg ik: blijf elkaar vooral vinden en beoordeel iemand niet op of hij wel of niet gevaccineerd is. Kijk vooral naar wat je met elkaar gemeen hebt.’

Meer lezen over hoe het gaat in de zorg? In editie #202 van The Optimist staan interviews met vier collega’s van Jorn Komduur.