Theo Wams , directeur natuurbeheer bij Natuurmonumenten, over Thomas van Slobbe, directeur Stichting wAarde, die meent dat maatschappelijke problemen worden opgelost als we de natuur weer aan de mensen geven. Ineke Noordhoff | 123 januari/februari 2010 issue Thomas van Slobbe De jongeren hadden wat onverschillig onderuit gehangen toen Thomas van Slobbe hen een voorstel deed: ontwerp een eigen ‘groene hangplek’. Van Slobbe was er op uitnodiging van de gemeente Nijmegen, die een bekend probleem opgelost wilde zien: samenklonterende jeugd verveelt zich, wordt agressief en veroorzaakt overlast. Groen kan de oververhitting uit de samenleving halen, meent Van Slobbe. Een boom geeft schaduw en brengt rust. De bladeren ruisen. Rond een boom kun je dollen en klauteren. Zo ontstond het idee voor die groene hangplekken. ‘Eerst reageerden de jongeren verveeld’, herinnert Van Slobbe zich die eerste gesprekken op een winderig schoolplein in Nijmegen. Hij kreeg ze pas mee nadat hij had beloofd dat de gemeente hun idee zou gaan uitvoeren, wat ze ook zouden verzinnen. ‘Echt waar? Gaan jullie het dan werkelijk maken? Ik zag de jongeren ineens rechtop zitten.’ Het idee: jongeren zullen zuiniger zijn op een zelfbedacht afdak dan op een standaardkeet, min of meer zoals huiseigenaren hun woning beter