Ik had de gehele ochtend buiten in de ijzige kou gewerkt. Dat betekent honger en ik liep een wegrestaurant binnen. Jonathan Glancey | 2 mei/juni 1995 issue ‘Hoi’, zei de serveerster. ‘Ik heet Jo. Waar wilt u zitten; roken of niet-roken?’ Hmm, niet-roken. ‘Bij het raam of in de zaal?’ Uh, bij het raam. Uit een gigantische menukaart koos ik een hamburger met kaas. ‘Hoe wilt u uw hamburger? Rood of medium?’ Medium. ‘Wilt u hem in een sesambolletje of lijnvriendelijk zonder?’ In een bolletje. ‘Wilt u er frietjes of een gepofte aardappel bij?’ Gebakken aardappelen. ‘Wat zegt u?’ Frietjes dan maar. ‘Perfect, vandaag is er tomaten- en uiensla, maar ook groene en gemengde.’ Groene. ‘Wilt u de sla aangemaakt met olie en azijn, rocquefort-saus of mayonaise?’ Olie en azijn. ‘Prima, zo weet ik genoeg.’ Dank u. ‘Graag gedaan.’ O, ik wou ook graag een kopje koffie. ‘Wij hebben filter, deca-filter, espresso, deca-espresso, cappuccino en deca-cappuccino’, ratelt Jo. Hmm, mm. Ik besluit de koffie over te slaan en ook geen tweede gang te nemen uit vrees dat de nadruk meer op het kiezen dan op het eten zelf zou komen. Later op de dag zie ik met stijgende verbazing hoe