Sinds ze bij een Sony-fabriek een beter salaris eiste, is de Mexicaanse Martha Ojeda uitgegroeid tot een prominente pleitbezorger van betere arbeidsomstandigheden. Speerpunt van haar kritiek: vrijhandelsafspraken die voor multinationals de weg opent naar goedkope arbeid in het Zuiden. \'Arbeiders over de hele wereld zitten in dezelfde strijd voor economische rechtvaardigheid.\' Marco Visscher | 54 maart 2003 issue Het is meteen te merken dat je niet moet spotten met Martha Ojeda. In een gepassioneerde woordenstroom schetst Ojeda het beeld van de maquiladoras, de vrijhandelszone in Mexico waar fabrieksarbeiders tegen lage lonen werk verrichten voor multinationals. \'Mensen werken van zonsopgang tot zonsondergang, zeven dagen per week. Ze zien nooit daglicht. Ze worden soms blootgesteld aan chemicaliën zonder dat ze het zelf weten, waardoor ze ziek worden en misvormde baby\'s baren. Vrouwen - en daar zijn er veel van in de maquiladoras - worden gediscrimineerd en lastiggevallen door hun mannelijke werkgevers. Als je er iets van zegt, word je ontslagen. Of erger nog: vervolgd door de politie.\' Ojeda kan het weten. Zelf werkte ze ruim twintig jaar lang in deze fabrieken. In de Sony-fabriek in Nuevo Laredo, pleitte ze voor een onafhankelijke vakbond die zou opkomen voor de wensen van de duizenden