Matthieu Ricard over scholenbouwer Uttam Sanjel Matthieu Ricard | 123 januari/februari 2010 issue Uttam Sanjel, 35 jaar en geboren in Nepal, is een bron van onbaatzuchtigheid, toewijding en optimisme. Op zijn vijfentwintigste ging hij naar India om in Mumbai te werken, in de hoop naam te maken in de filmindustrie. Tijdens zijn drie jaren in Bollywood kwam hij erachter dat de echte helden van onze wereld geen beroemde filmsterren zijn, maar mensen als Gandhi en Moeder Theresa. Teruggekomen in Nepal zag hij de ellendige leefomstandigheden van straatkinderen in Kathmandu en hij nam zich voor iets voor hen te doen. Gewapend met een goede opleiding, hooggestemde idealen en een dienovereenkomstige dosis lef bedacht Uttam een nieuwe oplossing voor het probleem van de armoede onder kinderen: de snelle en efficië nte bouw van scholen van bamboe. Bamboe is goedkoop, sterk, bestand tegen aardbevingen en in ruime hoeveelheden voorhanden. Uttam vroeg families in zijn omgeving elk één bamboeplant te doneren en bouwde daarmee zijn eerste school. Nu staan er negen in heel Nepal, waar samen meer dan 15.000 kinderen enthousiast leren. De leerlingen hoeven elk slechts één euro schoolgeld per maand te betalen. Dit jaar haalde gemiddeld vijfentachtig procent op zijn scholen het