In Baltimore heet het upzooming. Beter kan het succes van het Rotterdamse Opzoomerproject niet worden geïllustreerd. Wat vier jaar geleden opbloeide uit de frustratie van de bewoners van de Opzoomerstraat in het Oude Westen van Rotterdam over de verloedering van hun woonomgeving, is uitgegroeid tot een rage die zelfs in de Amerikaanse zusterstad Baltimore navolging vindt. Waar sociale vernieuwing een ambtelijk begrip bleef, werd ‘opzoomeren’ een nieuw werkwoord. Jurriaan Kamp | 3 juli/augustus 1995 issue Het begon in 1989 toen enkele bewoners van de ongeveer veertig huizen van de Opzoomerstraat de koppen bij elkaar staken om zich te beraden over de toenemende overlast van de drugspanden in de straat. De bewoners hadden er schoon genoeg van. Hun vertrouwen in de gemeentelijke autoriteiten was tot een dieptepunt gedaald. Aanvankelijk liepen de suggesties uiteen van het in brand steken van de panden tot het formeren van knokploegen. Maar het tij keerde toen J. A.Hooymayers opstond en zei: ‘Als de gemeente geen geld heeft om de straat schoon te houden doen wij het toch zelf.’ Toen er vervolgens nog een paar mensen klaagden dat zij geen bezems hadden, reed Hooymayers de volgende dag naar de Makro om ‘een arm vol bezems’ te kopen.