Waar reputaties op het spel staan, verdwijnt waarheid. Tijn Touber | 34 september/oktober 2000 issue Ode-lezers vragen mij wel eens waarom ik regelmatig tegen het moderne wetenschappelijk denken aan schop. Dat doe ik omdat ik niet van georganiseerde religie, fanatisme en blind geloof hou. En omdat de moderne wetenschap momenteel de grootste georganiseerde religie is, schop ik daar graag af en toe tegenaan. Bij de gevestigde religies weten we waar de schoen wringt. Leegloop en fanatisme zijn te begrijpen. Bij de religie der moderne wetenschap ligt dat anders. Het begint er al mee dat zij zich als een anti-religie presenteert. Zij zou namelijk niet gestoeld zijn op een geloof of openbaring, maar op feiten - op \'de waarheid\'. Zij zou objectief zijn. Dat nu maakt deze tak zo gevaarlijk. Tegen dogma\'s kun je je nog verzetten - hoewel er voldoende het loodje hebben gelegd in hun poging starre structuren te hervormen. Wie zich echter verzet tegen \'de waarheid\' is niet alleen dom, achterlijk of zweverig, maar roept bovendien de toorn der goden - zij dragen tegenwoordig witte jassen - over zich af. Nu weten we uit de religieuze geschiedenis, dat iedere religie die zich in het nauw gedreven voelt zieltjes