Ernest Madu gaf een lucratieve loopbaan als arts in Amerika op, om in Jamaica een kliniek voor cardiologie te beginnen Jay Walljasper | 103 januari/februari 2008 Cardioloog Ernest Madu zit in zijn werkkamer in Kingston, Jamaica. Aan de muren hangen ingelijste diploma’s en certificaten. Hij geeft me een pamflet met een foto van een vier maanden oud meisje dat geboren is met een misvormde klep in haar aorta. Het pamflet is een oproep om zestigduizend dollar bijeen te brengen om haar naar Miami in Florida te laten overvliegen voor een operatie. ‘Ik heb gehoord dat ze is overleden’, vertelt Madu, en er komt een sombere blik in zijn doorgaans stralende ogen. ‘Als dat meisje in Amerika was geboren in plaats van Jamaica, had ze later kunnen doen wat ze wilde in haar leven’, voegt hij eraan toe. ‘Naar school gaan, trouwen, kinderen krijgen, werken. Ze is gestorven omdat ze Jamaicaans was. Maar ieder leven heeft waarde. Iemand in Indonesië is net zo belangrijk als iemand in Duitsland. Helaas leven we in een wereld waarin het normaal wordt gevonden dat iemand in een arm land in een slechte gezondheid verkeert. We moeten ervoor zorgen dat gezondheid en overlevingskansen gelijk verdeeld zijn