Spullen verzamelen is de voornaamste bezigheid van de moderne mens. En daarmee is spullen verzamelen ook de motor geworden van de wereldeconomie. Ongelukkige bijkomstigheid: het milieu slibt dicht met het afval van onze eerste bezigheid. En bovendien, echt blij worden we niet van de spullen die we kopen. Milieu-organisaties waarschuwen, een minister predikt soberheid en de nieuwe vrekken gebruiken hun theezakjes nog een keer. Sombere visies, die je niet doen reikhalzen naar de toekomst. Vandaar het perspectief van Ode: materialisme. Het wordt tijd voor respect voor de materie, voor de productie van kwaliteit. Want kwaliteit vervult, vervuilt veel minder, brengt geluk én houdt de economie even goed draaiende. Jurriaan Kamp | 26 mei/juni 1999 issue New York. In een aflevering van de documentaireserie Millennium speelt vuilnisman Joe de hoofdrol. Joe slijt zijn dagen met het vullen van vuilnisauto\'s met de spullen die de samenleving niet meer nodig heeft. Indrukwekkende beelden. Steeds worden dingen die ooit mensen hebben gediend of zelfs gelukkig hebben gemaakt, vermalen. Joe verzucht: \'Mensen bekommeren zich niet om wat zij kopen. Het valt me op dat ze het vaak niet eens gebruiken. Ik gooi spullen in de vuilnisauto die ik thuis heel goed zou kunnen gebruiken. Maar