Een werkstraf? Dat is toch iets met papier prikken? Of schoffelen? Daar kom je met een diefstal of een geweldsdelict op je geweten gemakkelijk vanaf. Toch? Fotograaf Jerry van der Weert en journalist Marianne Lamers, die regelmatig voor Ode schrijft, leggen het fenomeen werkstraf een jaar lang onder hun vergrootglas. Verspreid over tien maanden doen zij acht plekken in Nederland aan om daar werkgestraften, werkmeesters en hun omgeving te spreken en te fotograferen. Want de wereld van de werkstraf ziet er overal anders uit: in Amsterdam hebben werkmeesters en werkgestraften te maken met de prikkels van de straat, in de duinen van Schoorl ervaren de werkmeesters de natuur om hen heen als een ‘machtig jongensboek’, in Den Haag zijn het de bejaarde bewoners van een verzorgingshuis die mede de sfeer bepalen. Hoe kijken gestraften en betrokkenen tegen een werkstraf aan? Is het leren of lijden? (Of toch meer lekker makkelijk?). Hier lees je alvast over hun eerste kennismaking met een van de \'werkmeesters\'. Het resultaat van alle gesprekken met draaideurcriminelen, pechvogels, enthousiaste, soms gefrustreerde werkmeesters en de omgeving waarin ze hun werk doen, is een fotoboek en expositie. Maar om dit project tot een goed einde te brengen, hebben Jerry