Marco Visscher | 79 september 2005 issue De kwaliteit van de landbouwgrond is de afgelopen eeuw schrikbarend afgenomen. Hoofdschuldige is vermoedelijk het gebruik van kunstmest. Dit mengsel van stikstof, fosfor en kalium zorgt weliswaar voor een snelle groei van gewassen, maar hierdoor raken andere vitale bouwstoffen in de verdrukking. Biologische voedingsproducten komen van landbouwgronden waar geen kunstmest wordt gebruikt, maar het is nog geen garantie dat die grond rijk aan mineralen is. De Landbouw- en Voedselorganisatie (FAO) van de Verenigde Naties heeft geconcludeerd dat kunstmest bijdraagt aan een ‘ernstig tekort’ aan mineralen. Andere studies tonen aan dat het gehalte vitaminen en mineralen in bonen sinds 1985 is gedaald met zestig procent, in aardappelen met zeventig procent en in appels met tachtig procent. In 1900 bestond tarwe voor negentig procent uit eiwit, tegenwoordig is dat negen procent: je zou nu dus tien sneetjes moeten eten voor dezelfde voedingsstoffen die vroeger in één snee brood zat. Popeye zou nu tweehonderd blikken spinazie moeten eten om dezelfde hoeveelheid ijzer binnen te krijgen die hij een halve eeuw geleden uit één blikje haalde.