154 mei/juni 2013 Slaapt u ook zo slecht? Ik hoor niet anders om me heen. Daar lig je dan, klaarwakker, en het is pas vier uur in de ochtend. Ik zou nu eigenlijk moeten slapen, denk je. Dit is helemaal niet goed voor me. Te weinig slaap is funest voor mijn weerstand. En ik los mijn problemen er niet mee op. Waarom kan ik niet slapen? Er moet iets mis zijn met mij. Je hoort niet te piekeren, dat is niet Zen. Je moet gewoon alles loslaten en ontspannen. ‘Zet je zorgen op het nachtkastje naast je bed’, zegt mijn geliefde. Het werkt niet. Mijn zorgen zijn veel te groot voor mijn nachtkastje. Ze passen gek genoeg wel in mijn hoofd. Daar draaien ze rondjes. Het kan uren duren. Soms sta je maar op en voor je het weet, ploft de ochtendkrant op de deurmat en begin je moe en onrustig aan de nieuwe dag. Hoe doen al die andere mensen dat: lekker slapen, elke nacht maar weer? Waarom kan ik dat niet? Want ik heb dat best vaak, zo’n nacht. De laatste tijd. En ik heb ontdekt dat ik niet de enige ben. Is er iets mis met ons?