In de vorige Ode stonden wij al uitvoerig stil bij de bijeenkomst van de Wereldhandelsorganisatie in Seattle. Wij berichtten over het uitgebreide verzet tegen de voortgaande liberalisering van de wereldhandel en over de zinnige argumenten voor een meer genuanceerde koers voor de mondialisering van de wereldeconomie. Seattle is in vele opzichten een symbolisch moment geweest. Daarom staan wij nog een keer uitvoerig stil bij de bijeenkomst. Ditmaal in de vorm van een ooggetuigenverslag van Paul Hawken, vooraanstaand verkenner van de weg naar het samengaan van milieu en economie en auteur van onder meer The Ecology of Commerce en Natural Capitalism. Paul Hawken | 31 maart/april 2000 issue Toen ik mijn ogen weer open kon doen, zag ik naast mij een jongeman van hooguit twintig jaar liggen. Hij was in shock, maakte krampachtige, ongecontroleerde bewegingen en lag te trillen. Hij was van dichtbij met traangas en peperspray bewerkt. Zijn brandende ogen waren stijf dichtgeknepen en hij haalde onregelmatig en schokkend adem. Even later gleed hij van een folterende pijn weg in een diepe bewusteloosheid, drijfnat van het water dat over hem heen was gegooid om zijn ogen schoon te spoelen. Dit is wat ik mij herinner van het geweld. Geweld waarvan