De boksschool van Jan Schildkamp in Hoogvliet, bij Rotterdam, is een soort opvangcentrum voor kansarme jongeren. Met politie, reclassering, het Leger des Heils en de Kinderbescherming heeft \'ome Jan\' het project Opboxen opgezet, dat vijf jaar geleden is bekroond met de Ode \'95 voor het beste gemeenschapsinitiatief. Marco Visscher | 32 mei/juni 2000 issue De jongeren krijgen niet alleen boksles, maar ook cursussen in sociale vaardigheden, de Nederlandse taal en oriëntatie op de arbeidsmarkt. Veruit de meeste jongeren komen na een tijdje op het juiste pad: ze vinden een baan of gaan weer naar school. Wanneer ze de boksschool verlaten, zijn ze verplicht eens per week terug te komen, zodat ze niet terugvallen in hun criminele patroon. De sportlessen in dat project geven jongeren hun zelfrespect terug en een mogelijkheid om zich af te reageren. \'Eigenlijk zou iedereen thuis een boksbal moeten hebben, waar je lekker op kunt rammen\', zegt Schildkamp (61). \'Dat is beter dan wanneer je je vrouw, je kinderen of iemand op straat voor z\'n kop slaat.\' Lichamelijke beweging is er nauwelijks meer bij voor jongeren - en dat zou wel eens een oorzaak kunnen zijn voor verveling en lamlendigheid. Vroeger werd er meer op straat gevoetbald