150 oktober 2012 In een aflevering van Olivia, een animatieserie over een eigenwijs varkentje, krijgt de hoofdpersoon straf als ze weigert haar potloden, puzzel en boek te delen met haar broertje. Op haar slaapkamer moet -Olivia er maar eens serieus over nadenken. Daar realiseert ze zich dat het tijd wordt dat ook haar moeder leert delen. Olivia beeldt zich in hoe haar moeder naar haar auto toe loopt om boodschappen te doen, als ineens de buurvrouw langskomt die de sleutels afpakt en wegrijdt. ‘Je moet wel leren delen’, klinkt het nog. Het is een interessant gedachte--experiment. Waarom houden we op met delen als we groter zijn? Ineens kopen we van alles – van boeken en wasmachines tot grasmaaiers en klopboormachines – waar we een groot deel van de tijd niet naar omkijken. Waarom is dat? Omdat we geld verdienen en alles – nou ja, misschien niet álles – zelf kunnen kopen en dat dan maar doen? Omdat delen een hoop gedoe geeft? Wijzelf kochten met vrienden eens een grote tent om af en toe te gaan kamperen. Vrienden van ons delen met elkaar een bootje op de Amsterdamse gracht. De ervaringen zijn prima. Nieuw is het niet. Maar het lijkt