Boekbespeking. Tijn Touber | 40 september/oktober 2001 issue Toen Brandon Bays een tumor ter grootte van een basketbal in haar buik had, noemde ze dat een \'wake up call\'. Niet dat zij er in eerste instantie zo laconiek over dacht. De door de wol geverfde therapeut en workshoptijger moest tot haar schaamte constateren, dat zij er met niemand over durfde te praten. Lange rokken en wijde truien moesten de steeds meer opzettende buik aan het zicht onttrekken. Was dit nu het resultaat van meer dan vijftien jaar emotiewerk, lichaamswerk en alle mogelijke alternatieve geneeswijzen en wijsheden? Hoeveel mensen had zij zelf niet succesvol begeleid tijdens ernstige ziekten? En hoe vaak had zij haar goede vrienden Deepak Chopra en Anthony Robbins niet horen vertellen over de wonderen van spontane genezing: als je er maar in gelooft en als je het proces maar aangaat? Moest zij nu stiekem en met gebogen hoofd naar een gewone arts om te horen wat er met haar aan de hand was? Ja, dat moest zij. De arts had niet lang nodig om de tumor te duiden. Brandon had geen dag te verliezen, de tumor moest worden verwijderd. Op dat moment werd de oude Brandon wakker. De