De biologisch-dynamische landbouw heeft lange tijd te kampen gehad met een geitenwollensokken imago. Maar de sensationele smaak en het milieuvriendelijk karakter van biologisch-dynamische producten zijn sterke eigenschappen en verdringen het negatieve imago: biologisch-dynamisch is terug! Jay Walljasper | 106 mei 2008 issue Ik heb wel een beetje verstand van het boerenbedrijf. Zowel in mijn eigen familie als in die van mijn vrouw komen veehouders en akkerbouwers voor. Als journalist heb ik biologische boerderijen bezocht in Europa, de Verenigde Staten en Zuid-Amerika. Maar ik blijf een stadsmens. Vandaar dat ik instinctief mijn neus dichtknijp als ik een koeienstal op de landbouwschool Warmonderhof in Dronten binnenkom. Maar wat een verrassing: het stinkt er niet! Het mengsel van mest, stro, klaver en hooi ruikt eigenlijk best lekker. Ik moet verbaasd hebben gekeken, want Jan Saal, directeur van de Stichting Warmonderhof, die de school beheert, zegt glimlachend: ‘Ja, de mest ruikt anders: niet zo’n ammoniakgeur.’ Hij vertelt dat de biologisch-dynamische landbouw – een manier van boeren waarbij veel aandacht wordt besteed aan de samenstelling van de grond – een lager stikstofgehalte oplevert in het voedsel en de mest van dieren, wat de aangename geur in de stallen verklaart. Op deze landbouwschool Warmonderhof wil ik