Jurriaan Kamp | 127 juni 2010 Jurriaan Kamp, Editor-in-Chief. Foto: Dean Bentley In het vliegtuig van Amsterdam naar San Francisco keek ik onlangs weer naar de film Invictus. De film, een inspirerend voorbeeld van politiek leiderschap, vertelt het waargebeurde verhaal van de wereldkampioenschappen rugby die in 1995 in Zuid—Afrika werden gehouden, een jaar nadat Nelson Mandela door de zwarte meerderheid in het land was gekozen tot president. Nadat zijn partij, het Afrikaans Nationaal Congres (ANC), de macht had gegrepen, verzette Mandela zich tegen het initiatief om de naam en kleuren van het nationale rugbyteam, de Springbokken, te veranderen. De Springbokken golden jarenlang als het fel gehate symbool van de apartheidpolitiek van de witte minderheid in Zuid—Afrika. Niettemin ging Mandela in tegen de diepe gevoelens van zijn zwarte supporters en bepleitte dat de Springbokken hun naam en kleuren zouden behouden. Hij nam zelfs een groot politiek risico door zichzelf publiekelijk te verbinden met François Pienaar, de aanvoerder van de Springbokken. Mandela inspireerde Pienaar om Zuid—Afrika, tegen alle verwachtingen in, te leiden naar het wereldkampioenschap. Mandela besefte dat hij de witte minderheid van zich zou vervreemden als hij hen ‘hun’ geliefde Springbokken zou ontnemen. Bovendien zag hij in de wereldkampioenschappen een kans