Door Marco Visscher In een poging om de afwijzing van rituele besnijdenis door de Raad van Europa te bestrijden, kwam het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken met een opmerkelijk verweer dat veel onthult over de innige relatie tussen politiek en wetenschap en de treurige staat van onze democratie. De Raad had onder meer gesteld dat besnijdenis bij jongens schadelijk is voor hun gezondheid. Vanuit Israël werd er fijntjes op gewezen dat deze beweringen onjuist waren, met een beroep op een onderzoek dat zou hebben aangetoond dat besnijdenis bij pasgeboren jongetjes juist gezondheidsvoordelen opleveren. Wat u ook vindt van besnijdenis: het is tekenend dat de opvatting van de Raad van Europa niet direct werd veroordeeld als een aantasting van onze religieuze vrijheid of ouderlijke autoriteit, maar als een ‘niet te tolereren aanval … op moderne medische wetenschap’. Dat is veelzeggend, want politici verschuilen zich steeds vaker achter wetenschappelijke studies. Over alles van schaliegas en klimaatverandering tot junk food en het rookverbod lijkt het wetenschappelijke oordeel zwaarder te wegen dan het politieke, morele waardeoordeel. Het lijkt alsof daar niets op tegen kan zijn. Ons beleid is toch altijd nauwkeurig en doelbewust uitgestippeld, gestoeld op bewijzen en aanwijzigingen? Wat is er tegen ‘evidence-based’