Boekbespreking. Tijn Touber | 18 januari/februari 1998 issue Dit boekje, geschreven door de Alternatieve Consumenten Bond, onderstreept het belang van biodiversiteit in onze voeding. Die neemt namelijk wereldwijd af. Vele soorten landbouwgewassen zijn sinds de industriële revolutie verloren gegaan, simpelweg omdat ze niet rendabel genoeg waren. Zo worden er in Nederland van de oorspronkelijke 1500 appelrassen nog maar vijf vaak verbouwd. En op meer dan 85 procent van de akkers worden alleen maar aardappelen, snijmaïs, tarwe en suikerbieten geteeld. Deze \'genetische erosie\' is schadelijk omdat monoculturen niet duurzaam zijn. Ze zijn ziektegevoeliger en hebben veel meer kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen nodig. Bovendien worden we met de afname van biodiversiteit steeds afhankelijker van enkele multinationale ondernemingen, terwijl voorheen miljoenen boeren wereldwijd verantwoordelijk waren voor de productie van ons voedsel. De levensmiddelenindustrie gebruikt voor het maken van haar producten grondstoffen die een hoge opbrengst hebben. De vier gewassen die op de Nederlandse akkers staan, zijn hiervan de belangrijkste. Aardappelen en suikerbieten leveren koolhydraten in de vorm van zetmeel en suiker; en maïs en tarwe leveren plantaardige eiwitten. Van koolhydraten, eiwitten en vetten maakt de levensmiddelenindustrie een enorme variatie aan producten door er geur-, kleur- en smaakstoffen aan toe te voegen. Het is