Amerikaanse \'bioniers\' zoeken in de natuur naar oplossingen voor sociale en milieuvraagstukken Karen Olsen | 37 maart/april 2001 issue Vorig najaar overkwam me iets vreemds: ik zat midden in een menigte die enthousiast stond te juichen over onderzoek naar slijmzwammen en schimmels. Het waren geen academici en er waren ook maar weinig natuurwetenschappers bij. Het waren bioniers - of biologische pioniers - die ieder jaar in San Rafael in Californië bij elkaar komen om ideeën uit te wisselen over herstel van schade aan het milieu. Het beeld dat de bioniers schetsen, is niet prettig. Onze ecosystemen lopen gevaar. De biodiversiteit neemt schrikbarend af, de bovenste bodemlaag is vergiftigd en verdwijnt, maar weinig kinderen krijgen echt frisse lucht binnen en kanker neemt epidemische vormen aan. Maar deze idealistische pragmatici - boeren, studenten, priesters, advocaten, leraren, radiopresentatoren, ecologen, ontwerpers, schrijvers, kunstenaars en politieke actievoerders - zijn hoopvol gestemd over de toekomst. Ze geloven, dat na afloop van het industriële tijdperk het tijdperk van de biologie aanbreekt. \'Dit is geen zweverig New Age-geklets. Het berust op feiten\', zei Kenny Ausubel, die in 1990 het initiatief nam tot de Bioniersconferentie en deze nu samen met zijn vrouw Nina Simons organiseert. Neem het werk van