Kop van jut. Jurriaan Kamp | 27 juli/augustus 1999 issue In december 1987 - ruim drie jaar na de beruchte persconferentie van Robert Gallo - publiceerde professor Peter Duesberg, viroloog en moleculair bioloog aan de universiteit van Californië, zijn eerste studie over hiv en aids. Duesberg was toen een zeer gevierd wetenschapper, hij werd the golden boy van de virologie en \'de meest vooraanstaande retroviroloog\' genoemd. Duesberg had een groot deel van de laboratoriumtechnieken om retrovirussen en hun genetische samenstelling te bestuderen, ontwikkeld en was de eerste die ontdekte dat bepaalde genen kanker veroorzaken. Als gevolg hiervan werd hij tot de prestigieuze Amerikaanse National Academy of Sciences toegelaten en ontving hij als \'buitengewoon onderzoeker\' 350.000 dollar aan overheidssubsidies. De carrière van Duesberg verliep zeer voorspoedig, totdat hij een bom legde onder de heersende aids-leer. Duesbergs stelling dat aids geen virusinfectie is, maar een ineenstorting van het immuunsysteem - veroorzaakt door drugs en andere niet-besmettelijke risicofactoren - was te controversieel. Ook zijn uitspraken over AZT - \'aids op recept\' - en de hiv-test - \'zou moeten worden verboden\' - werden hem niet in dank afgenomen. De Amerikaanse overheid beschouwde Duesberg als een public relations probleem. De zaak lag uiterst gevoelig. Het